Bitkileri Evcilleştirdik mi? Eskiden Çok Farklı Görünen 7 Meyve ve Sebze

 Orijinal Muz, Elma ve Domatesler Nasıl Görünüyordu?

Günümüzde kullanmakta olduğumuz meyve ve sebzeler göz alıcı, çekici ve oldukça lezzetli ancak bu bitkiler eskiden de bu şekilde değildi. Doğal süreçlerle veya insan eli ile bilerek melezlenen günümüzdeki ürünler, tat, doku ve estetik bakımdan atalarını andırsa da tam olarak bütün özellikleri taşımamaktadırlar. GDO'lar hakkında çok konuşsak ve de olumlu veya olumsuz eleştirilerde bulunsak da seçici üremenin varlığının en bariz göstergesi sıraladığımız bu vahşi ve modern sebze meyvelerin kıyaslamasıdır.  

İşte günümüzdeki ve yıllar önceki halleriyle yedi meyve ve sebze .

Mısır

Mısır her yerdedir, özellikle de yaz aylarında. Bu, tam olarak nereden geldiğini bildiğimiz anlamına gelmez. Biyolojik başlangıcı uzun zamandır bir gizem olarak kabul edilmektedir. Ancak eskiden mısır günümüzdeki gibi tatlı, sulu, bol etli ve bol taneli değildi.

Bununla birlikte, bazı bilim insanları sonunda mısırı, sert bir kabuğun içinde sadece birkaç düzine tane bulunan ince başaklara sahip teosinte adlı Meksika otuyla ilişkilendirdiler. 

Teosinte mısırının ince başağı ve çok az çekirdeği vardır. 

Cornell Üniversitesi'nde lisansüstü öğrencisi olan George W. Beadle, mısır ve teosinte'nin benzer kromozomlara sahip olduğunu buldu ve ayrıca teosinte çekirdeklerinin patlamasını sağladı. Beadle, iki bitkinin yakın akraba olduğu sonucuna vardı (ve daha sonra genetik alanındaki çalışmalarından dolayı Nobel Ödülü'nü kazandı).

Karpuz

Bir diğer yaz favorisi olan karpuz, binlerce yıldır var. Arkeologlar, Libya'daki 5.000 yıllık bir yerleşim yerinde karpuz çekirdekleri buldular. Karpuz resimleri (ve gerçek karpuz çekirdekleri) 4.000 yıldan daha önce inşa edilmiş Mısır mezarlarında keşfedildi, bunlara Kral Tut'un mezarı da dahil.

Giovanni Stanchi'nin 'Bir manzarada karpuzlar, şeftaliler, armutlar ve diğer meyveler' (1645-1672) adlı eserinin bu detayı, daha fazla tohuma sahip daha soluk bir karpuzu göstermektedir.

İlk karpuzların muhtemelen bugün bildiğimiz popüler kırmızı eti yoktu. Daha soluktular, daha az etleri ve daha fazla çekirdekleri vardı.

Muz

2011 tarihli bir çalışma, popüler, bilindik sarı muzun evrimini inceledi. Muzların ne zaman ve nereden geldiğini anlamak için arkeoloji, genetik ve dilbilimden gelen disiplinler arası bulguları analiz etti.

Yukarıdaki yabani muz olan Musa balbisiana'nın sert, büyük çekirdekleri vardır. Daha az meyvesi ve daha az etli kısmı mevcuttur.

Modern muzlar iki yabani çeşitten evrimleşmiştir: Küçük baklaları olan uzun bir bitki olan ve çekirdeksiz meyve üretmek için yetiştirilen Musa acuminata (ve Güney Asya'ya özgü) ve sert, büyük çekirdekleri olan daha dayanıklı Musa balbisiana. 

Havuç

Parlak turuncu renkte olan ve tavşanlar, atlar ve hatta küçük çocuklar tarafından sevilen havuçlar, yetiştirilmesi kolaydır ve uzun zamandır varlıklarını sürdürmektedirler. Sadece şu anki formlarına benzemiemektedirler.

İlk havuçlar genellikle günümüzde hala yetişenlere benzer şekilde kirli beyaz veya mor renkteydi. 

Tarihçiler, antik Yunanlıların ve Romalıların havuç yetiştirdiğine inanıyor. Bu erken bitkiler çok ince olmakla birlikte, ya kirli beyaz ya da mor renkteydi. Genellikle günümüzün yabani havuçları gibi çatallı bir kökleri vardı.

Elma

Modern elmanın atası, bugün süpermarketlerde bulduğumuz elmaya oldukça benzemektedir. Ancak tadı yıllar içinde kesinlikle evrimleşti.

Asya yabani elması veya Malus sieversii, günümüzde yediğimiz elmanın soyundan gelen elmanın aksine küçük ve ekşidir.

Malus sieversii , Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Özbekistan ve Çin dağlarına özgü yabani bir elmadır. Araştırmalar, Asya yabani elması olarak da adlandırılan bu meyvenin evcilleştirilmiş elmamızın ana atalarından biri olduğunu göstermiştir. Bugün yediğimiz tatlı elmaların aksine küçük ve ekşidir. 

Domates

Bugün bahçelerimizde pek çok domates çeşidi bulunmaktadır, ancak tarihsel olarak insanlar bu ilginç meyveyi -bazıları onu sebze olarak kabul eder- yemeye pek yanaşmamışlardır .

Bu herbaryum sayfası Avrupa'nın en eski korunmuş domates bitkilerini, yaklaşık 1542-1544 yıllarını göstermektedir.

Bitkinin erken enkarnasyonları minik yeşil veya sarı meyvelere sahipti. Aztekler tarafından yemek pişirmede kullanıldı ve daha sonra kaşifler domatesi İspanya ve İtalya'ya geri getirdiler.

Artık bu ülkelerde temel bir gıda olmasına rağmen, 1700'lerde domatesten korkuluyordu ve "zehirli elma" lakabını takmışlardı çünkü insanlar domatesleri yedikten sonra aristokratların öldüğünü düşünüyorlardı. Ancak domateslerdeki asitliğin, süslü kalay tabaklardan kurşunu sızdırıp kurşun zehirlenmesine yol açtığı ortaya çıktı. 

Patlıcan

Şimdi koyu mor rengiyle bilinen patlıcanlar, tarihsel olarak beyaz, sarı, masmavi ve mor gibi çeşitli tonlara sahipti. Bu bitkiler genellikle beyaz ve yuvarlaktı, hatta bazı türlerinin dikenleri mevcuttu. 

Yabani patlıcanlar, tıpkı ataları gibi, hala çeşitli alışılmadık renklere sahiptir

MÖ 300'lü yıllara ait Sanskritçe belgeler, patlıcanın antik çağlarda yetiştirildiğini ve "mükemmel sebze" anlamına gelen shakasreshta gibi çeşitli isimlerle saygı gördüğünü göstermektedir.