Yenilebilir Ağaçlar (Kesinlikle Kastımız Meyveler Değil)

 Yenilebilir ağaçlar mı? Gerçekten öyle bir şey mi? Evet! İnanın ya da inanmayın, kökünden ucuna kadar yenilebilir olan oldukça fazla ağaç var. Çoğumuz sadece sıradan meyve bahçelerinin meyvelerini tüketirken, herhangi bir ormanda tadını çıkarabileceğiniz çok sayıda lezzetli yenilebilir ağaç var.

Ağaçlar gölgeden oksijene, meyvelerden böğürtlenlere kadar çok şey sağlar. Yine de, sundukları şeylerin çoğunu hâlâ göz ardı ediyoruz.

İlk kez bir muz ağacının meyveleri dışında kökü, gövdesi, çiçekleri ve hatta yapraklarının yemek amacıyla kullanıldığını gördüğümde şaşırmıştım. Bu konu hakkında bir şeyler okumak ve şahit olmak gerçekten heyecan verici. İnanın ya da inanmayın, birçok ağaç oldukça yenilebilir. Bazı ağaçlar kökten uca tamamen yenilebilir.

Orman tabanını yabani yeşillikler, mantarlar ve şifalı bitkiler için yoğun bir şekilde tararken, genellikle yukarı bakmayı unuturuz. Etrafımızdaki ağaçların çoğu fındık ve meyvelerden daha fazlasını sunar. Muhtemelen lezzetli yaprakların, çiçeklerin, kabukların, özsuyun ve polenlerin  yanından geçiyorsunuz. Bu inanılmaz yabani yiyecekleri neredeyse unutmuş olabiliriz, ancak atalarımız bunları sebze, baharat, tatlandırıcı, reçel, un, çay, ilaç ve daha fazlası olarak kullandı.

Toplumlarımız giderek daha fazla tarımsal üretime odaklandıkça, kültürlerimizden ve beslenme düzenlerimizden bu yiyeceklerin çoğunu kaybettik, ancak bunların kalıntıları kaldı. Japonya'da, insanlar hala akçaağaç yaprakları pişiriyor ve yiyor.

Bence hayat ve tabaklarımız bu hasatlar olmadan daha sıkıcı olurdu. Bu yenilebilir ağaçları tanımayı ve kullanmayı öğrenmek, yiyecek toplamanızı artırmanıza, yemeklerinize daha fazla besin ve lezzet katmanıza ve sizi toprakla bağlantıya geçirmenize yardımcı olabilir. 

Yiyecek toplamanın herhangi bir parçası gibi, bu da biraz beceri ve bilgi gerektirir. Yaprak hasadından işlemeye kadar her şeyin bir mevsimi vardır.

Bir Ağacın Bölümleri

Bir ağacı yiyecekseniz, anatomisi hakkında biraz bilgi sahibi olmak faydalıdır. Her türün her parçası yenilebilir değildir ve yenilebilir olanlar bile yalnızca belirli bir yaşam evresinde veya belirli bir mevsimde yenilebilir (veya lezzetli) olabilir.

Elbette, elmadan kiraza ve daha fazlasına kadar birçok meyve veren ağaç türü var, ancak biz meyveye odaklanmıyoruz. Ağacın kendisini yemeye odaklanıyorum, ister kabuk, yapraklar, kök, kedicikler veya diğer kısımlar olsun.

İşte üzerinde çalışacağımız ana bölümler:

• Kökler ~ Birçok ağacın kökleri diğer dokulardan daha yumuşak ve daha kolay sindirilebilirdir ve birçok kök geleneksel olarak ilaç olarak, tuz veya besin kaynağı olarak kullanılmıştır.
• Kök Kabuğu ~ Köklerin dış kısmı genellikle ağacın gerçek kabuğundan farklı, kendine özgü bir kabuğa sahiptir.
• Sap ~ Ağacın floeminden (iç kabuğu) akan şeker açısından zengin bir besin kaynağı olan sap, genellikle taze olarak tüketilir veya şurup için kaynatılır. Çoğumuz akçaağaç şurubuna aşinayız, aslında şurup için kullanılabilen 20'den fazla farklı ağaç türü vardır .
• Reçine ~ Özsudan biraz farklı olan ağaç reçineleri, bir yaralanmaya yanıt olarak üretilen bileşiklerdir. Doğanın yara bandı gibidir ve genellikle tıbbi anti-mikrobiyal bileşiklerle ve yoğun aromalarla doludur.
• Floem (İç Kabuk) ~ Ağacın içindeki kaba kabuk ile yoğun odun arasındaki aktif yaşayan kısım, bu iç kabuk karbonhidrat bakımından zengindir ve şeker açısından zengin özsu ile doludur. Geleneksel olarak soyulur, kurutulur ve bazı ağaç türlerinden, özellikle çam kabuğu ve huş kabuğundan un haline getirilir . 
• Dış Kabuk ~ Genellikle dışarıdaki "ölü" veya koruyucu bir tabaka olarak düşünülür, aslında bazı türlerde yenilebilir. Koruyucu bir tabaka olmasına rağmen, bu tabaka genellikle antioksidanlar ve temel vitaminler içerir.
• Daha Büyük Dallar, Gövde ve Öz Odun ~ Genellikle doğrudan tüketilmez, ancak ya bunlarla tütsüleme yaparak ya da odunlarını doğrudan kaynayan bir tencereye ekleyerek yiyeceklere lezzet katmak için kullanılır. İnanın ya da inanmayın, bazı ağaçlar tıbbi olarak bu şekilde, odun çayı olarak kullanılır.
• Genç Dallar ~ Daha büyük dallardan farklı olarak, genç dallar daha fazla oranda yeşil büyüyen doku, özsu ve floem içerir. Genellikle besin açısından zengin çaylara dönüştürülürler veya türe bağlı olarak yeterince gençse bütün olarak tüketilirler.
• Yaprak Tomurcukları ve Büyüme İpuçları ~ Çok genç yapraklarda, açılmadan önce veya açılmaya başladıkları anda özel bir şeker ve fenolik tat bileşiği konsantrasyonu vardır. Ihlamur tomurcukları tatlıdır ve genç çam sürgünleri mükemmel bir şurup yapan reçineli bir tatla doludur.
• Yapraklar ~ Çok genç (ladin uçları gibi) dönemlerinden, kış ortasında tamamen kuruyup ölene kadar (kayın yaprakları gibi) çeşitli aşamalarda yenir.
• Stamen ~ Bazı ağaç türlerinin erkek üreme organları, tarih boyunca kış kıtlığı yiyeceği olarak yenmiş veya un haline getirilmiştir.
• Çiçekler ~ Genellikle tatlı ve hoş kokulu olan ağaç çiçekleri, yenilebilir olduklarında diğer yenilebilir bahçe çiçeklerinden ( gül , şakayık ve leylak gibi ) çok da farklı değildir. Akçaağaç çiçekleri, ayva çiçekleri, ıhlamur çiçekleri ve kara akasya çiçekleri ormandan özellikle seçilmiş yenilebilir çiçeklerdir.
• Kozalaklar  ~ Çeşitli tohum taşıyan meyve gövdeleri (meyvelerle tam olarak aynı olmayan). Çoğu kişi bazı çam kozalağı türlerinde bulunan lezzetli yenilebilir çam fıstıklarını bilir, ancak dişbudak ve akçaağaç tohumları da lezzetlidir.
• Meyveler ve Kuruyemişler ~ Ağaçlardaki besin kaynaklarının en belirginleri elma veya ceviz olabilir.
• Mantarlar ~ Mantar tükettiğinizde doğrudan 'bir ağacı yemiyorsunuz', ancak bir ağacı yemiş bir şeyi yiyorsunuz... ve bazen o belirli tür mantarlara özel özellikler kazandırıyor. Örneğin, huş ağacında yetişen mantar türlerinin çoğu, huş ağacının kendisinden aldıkları bileşikler nedeniyle oldukça tıbbidir.

Yenilebilir Ağaçların Listesi

İlkbaharda, yaprak döken ağaçlarımızın çoğu yumuşak yeni yapraklar çıkarıyor. Hafif, tatlı aromaları ve sulu dokuları, yakındaki tarlalardan, bahçelerden ve ormanlardan topladığımız yabani yeşilliklerin çoğu kadar iyidir. İlkbahar salatalarına ve çorbalarına mükemmel katkılar sağlarlar. 

İğne yapraklı ağaçlar, ladinler gibi, narenciye aromalı yumuşak uçlar oluşturarak yeni büyümeler sergilemektedir. Yaprak döken benzerleri gibi, iğne yapraklı uçlar da taze olarak yenmek veya tatlılarda, çaylarda ve diğer yemeklere tat vermek için harikadır. 

Güzel doğu erguvanları ve kara akasya ağaçları gibi diğer ağaçlar, tatlı bahar çiçekleriyle dolup taşar. Bu tatlı çiçeklerden güzel süslemeler, jöleler ve şuruplar yapabilirsiniz. 

İlkbaharın başlarında veya kış sonlarında, özsu toplamayı da düşünebilirsiniz. Çoğu kişi şeker akçaağaç özsuyunun akçaağaç şurubu yapmak için kullanılabileceğini bilir, ancak daha az kişi çok daha fazla ağacın yenilebilir özsuyu olduğunu ve bunun tatlı şuruplar ve lezzetli içecekler yapmak için kullanılabileceğini bilir.

Birçok ağacın yenilebilir kabuğu veya kökü de vardır, ancak bu ürünü hasat ederken ağaçlara ciddi şekilde zarar verebileceği veya onları öldürebileceği için dikkatli olmamız gerekir. Bazıları, örneğin ceviz/hikori, tuz yapmak için kullanılabilirken, diğerleri, örneğin çam, geçmişte genellikle hayatta kalma gıdası olarak kullanılan besleyici iç kabuğa sahiptir. 

Yenilebilir ağaçların listesi şöyledir:

• Amerikan Kayını ( Fagus grandifolia )
• Balsam Köknarı ( Abies balsamea )
• Huş ağacı ( Betula türleri )
• Kanada Sugası ( Tsuga canadensis )
• Doğu Beyaz Sediri ( Thuja occidentalis )
• Kanada Erguvanı ( Cercis canadensis )
• Mabet ağacı ( Gingko biloba )
• Alıç ağaçları (Crataegus sp.)
• Fındık Ağaçları (Corylus sp.)
• Ceviz ( Carya türleri )
• Şerbetçiotu Gürgeni ( Ostrya virginiana )
• Kentucky Kahve Ağacı ( Gymnocladus dioicus )
• Ihlamur ( Tilia türleri )
• Akçaağaç ( Acer türleri )
• Moringa Ağacı ( Moringa oleifera )
• Dut ( Morus türleri )
• Çam (Pinus türleri)
• Kavak ( Populus spp. )
• Sassafras Ağacı ( Sassafras albidum )
• Kaygan Karaağaç ( Ulmus rubra )
• Baharat çalısı ( Lindera benzoin )
• Ladin ( Picea türleri )
• Çınarlar ( Platanus occidentalis )
• Ceviz ( Juglans türleri )
• Batı Kırmızı Sediri ( Thuja plicata )
• Söğüt ( Salix türleri )